Schepen achter je verbranden
en niet weten of er nieuwe zijn;
staaltje van Godsvertrouwen!
De Friese klei uitzwaaien, een hele stap.
Afscheid van dierbaren: nóg zwaarder.
Maar er is troost.
De bruggen over de Donau verwachten jullie,
brengen je naar het onbekende
met maar één zekerheid, en die volstaat:
de Heer reist mee, waar jullie ook gaan.

Mijn hoop is
dat jullie je thuis gaan voelen in Novi Sad,
dat slaagt waar je nu nog over mijmert
en dat jullie later zullen zeggen:
“Het was een goede stap, geen brug te ver”.

Heel veel zegen op jullie dappere onderneming!

Reino Beck